Aalscholver

De tijger is het grootste lid van de katachtige familie, met een opvallende vacht die bestaat uit een patroon van donkere strepen op een roestbruin tot lichtgeel achtergrond. Elk individu heeft een uniek strepenpatroon, dat als een vingerafdruk functioneert. Tijgers hebben een krachtig lichaam, grote poten, scherpe klauwen, en kunnen gewichten bereiken tot wel 300 kilogram, afhankelijk van de ondersoort.

Tijgers zijn aangepast aan een verscheidenheid van habitats, waaronder tropische regenwouden, savannes, graslanden, en taiga. Ze vereisen een omgeving met voldoende prooibestand, dekking om zich te verbergen, en toegang tot waterbronnen. Hun territorium kan enkele honderden vierkante kilometers groot zijn, afhankelijk van de beschikbaarheid van prooi en de dichtheid van de tijgerpopulatie.

Oorspronkelijk kwamen tijgers voor in een uitgestrekt gebied van Oost-Turkije tot de kust van de Stille Oceaan en van Siberië tot het eiland Java. Hedendaags is hun leefgebied drastisch verminderd en gefragmenteerd door menselijke activiteiten, en zijn ze voornamelijk te vinden in geïsoleerde gebieden in India, Zuidoost-Azië, en het Russische Verre Oosten.

Tijgers zijn indrukwekkend groot en kunnen afhankelijk van de ondersoort variëren in grootte. Mannetjes wegen meestal tussen de 180 en 320 kilogram, terwijl vrouwtjes iets kleiner zijn. De Siberische tijger is de grootste ondersoort, en sommige mannetjes kunnen zelfs meer wegen. Tijgers kunnen in het wild tot ongeveer 10-15 jaar oud worden, terwijl ze in gevangenschap soms ouder dan 20 jaar worden.

Tijgers zijn solitaire dieren die alleen samenkomen om te paren. Na een draagtijd van ongeveer 3,5 maand, brengt het vrouwtje een worp van meestal 2 tot 4 welpen ter wereld. Deze jongen zijn blind bij geboorte en volledig afhankelijk van hun moeder, die ze ongeveer twee jaar zal verzorgen en beschermen totdat ze zelfstandig kunnen overleven.

Tijgers zijn overwegend nachtdieren, hoewel ze ook gedurende de dag actief kunnen zijn. Ze zijn territoriaal en leven solitair, waarbij elk individu zijn of haar eigen gebied heeft. Ze gebruiken krachtige vocalisaties, geurmarkeringen, en krabsporen op bomen om hun territorium af te bakenen.

De tijger is een carnivoor die voornamelijk jaagt op grote hoefdieren zoals herten, zwijnen, en buffels. Ze kunnen ook kleinere dieren eten, zoals vogels, vissen, en hagedissen, wanneer grotere prooien schaars zijn. Tijgers kunnen grote afstanden afleggen om voedsel te vinden en gebruiken hun kracht, snelheid, en camouflage om prooien te besluipen en te overmeesteren.