Ongewervelde dieren
Menu
Leefgebieden
Menu
Walvissen zijn zoogdieren, die uitsluitend in het water leven. Ze hebben zich aangepast aan een leven in het water en ze hebben de vorm van een vis. Ze zijn vaak ontzettend groot. Afhankelijk van de soort schommelt hun lengte tussen de 1 en de 33 meter. Ze kunnen tussen de 25 en 140 ton zwaar worden.
Walvissen kunnen in twee groepen worden onderverdeeld. We onderscheiden namelijk tandwalvissen en baardwalvissen. De indeling is gebaseerd op het feit dat tandwalvissen tanden hebben en baardwalvissen niet. De tandwalvis heeft in ieder geval een kaak die voorzien is van tanden.
Walvissen ademen niet door middel van kieuwen maar door middel van longen.Ze zijn warmbloedig en hebben goed ontwikkelde hersenen en een goed ontwikkeld zenuwstelsel. Hun jongen worden levend geboren en gezoogd. Dit zijn allemaal duidelijke kenmerken van zoogdieren verder hebben ze geen enkele overeenkomsten met de zoogdieren.
De voorste ledematen van de walvissen lijken op vinnen, de achterste zijn geatrofieerd. Als ze zich voortbewegen maken ze gebruik van een horizontaal geplaatste staartvin. Dit onderscheidt hen van de vissen. Door de staartvin kunnen ze tijdens de jacht naar boven en naar beneden duiken.
Walvissen hebben een massief, haarloos lichaam, dat aan de buitenkant geen geledingen vertoont en zonder bepaalde afbakening in een grote kop overgaat. Hier bevindt zich de bek. Ze hebben geen lippen. De bek bevat een groot aantal tanden (tandwalvis) of baarden(baardwalvis) bevat. Baarden (baleinen) bestaan uit hoornplaten.
De beenderen hebben een sponsachtige structuur. Onder de huid bevindt zich dikwijls een geweldige vetlaag. Deze laag houdt de lichaamswarmte vast.
De ogen van de walvis zijn zeer klein en het binnenste ooglid ontbreekt. Een uitwendig oor ontbreekt eveneens. De neus, waarvan de hoogste opening boven op de schedel ligt, fungeert als spuitgat. Er loopt een directe verbinding van neusholte naar de keel. De keel is verbonden met een brede luchtpijp die uitmondt in een grote long.
De walvis spuit bij het bovenkomen de verbruikte lucht naar buiten via het neusgat: hierdoor ontstaat een metershoge fontein. Rustig zwemmende walvissen ademen ongeveer 1 keer per anderhalve minuut. Sommige walvissen kunnen wel een uur onder water blijven.
Walvissen kunnen zeer goed duiken en zwemmen. Ze kunnen tot een diepte van 2000 meter duiken (potvis).
De reukzin en het gehoor zijn goed ontwikkeld.
Walvissen kunnen met elkaar communiceren door middel van ultrasonische tonen. Ook kunnen ze door middel van ultrasonisch geluid de plaats van rotsen of scholen vissen bepalen.
Op zoek naar voedsel en vooral om zich voort te planten, leggen veel walvissen elk jaar enorme afstanden af. In de warmere zeeën vindt de paring plaats. Hier worden ook de jongen geboren. Met hun eerst nog dunne vetlaag zouden ze niet kunnen overleven in koudere wateren.
De jongen hebben reeds bij de geboorte al een derde deel van de grootte van hun moeder. Ze worden gevoed met behulp van de melktepels die in een huidplooi liggen. De melk is zeer vet. De jongen zijn over het algemeen pas na 4-10 jaar geslachtsrijp.
Het voedsel van volwassen walvissen is zeer verschillend. Terwijl baardwalvissen (blauwe vinvis) zich overwegend met plankton en kleine dieren zoals kreeften of kwallen voeden, jagen tandwalvissen op robben, vissen en andere zeedieren.
Tot de baardwalvissen behoren de blauwe vinvis, gewone vinvis en de Groenlandse walvis. Tot de tandwalvissen behoren de dolfijnen, tuimelaars (bruinvis) en de potvis.
Ongewervelde dieren
Leefgebieden
Beesies.nl – 2022