Ongewervelde dieren
Menu
Leefgebieden
Menu
De grutto is een middelgrote steltloper met lange poten en een lange, naar beneden gebogen snavel. De vogel is opvallend tijdens het broedseizoen met zijn roestbruine borst en witte buik. Buiten het broedseizoen zijn grutto's grijzer van kleur.
Grutto's broeden voornamelijk in vochtige weilanden en moerassige gebieden. Ze zijn afhankelijk van gebieden met een rijke vegetatie die bescherming biedt tegen roofdieren en voldoende voedselbronnen.
Grutto's zijn te vinden in Europa en Azië tijdens het broedseizoen en migreren naar Afrika en Zuid-Azië voor de winter. In Nederland zijn ze bijzonder prominent en worden ze beschouwd als een soort die kenmerkend is voor het agrarische cultuurlandschap.
Grutto's zijn ongeveer 40 cm lang, met een spanwijdte van 70 tot 80 cm. Ze wegen tussen de 280 en 340 gram. In het wild kunnen grutto's een leeftijd van 10 jaar of meer bereiken.
Grutto's zijn monogaam en keren vaak terug naar dezelfde broedplaatsen. Het vrouwtje legt meestal 4 eieren per broedseizoen in een eenvoudig nest op de grond.
Grutto's zijn sociale vogels tijdens de trek en in de wintergebieden, maar tijdens het broedseizoen zijn ze territoriaal. Ze zijn bekend om hun spectaculaire baltsvluchten en luide roep.
Grutto's voeden zich met insecten, wormen en andere kleine ongewervelden die ze vinden in de modder met hun lange snavels. Tijdens de wintermaanden passen ze hun dieet aan met rijstkorrels en kleine waterdieren.
Klasse: Aves (vogels)
Orde: Charadriiformes
Familie: Scolopacidae
Geslacht en soort: Limosa limosa (de Europese grutto)
De grutto staat bekend om zijn indrukwekkende jaarlijkse migraties, waarbij duizenden kilometers worden afgelegd tussen broed- en overwinteringsgebieden. Deze vogels zijn uitstekende vliegers en gebruiken thermiek en windstromen om energie te besparen tijdens lange vluchten. Hun overwinteringsgedrag is aangepast aan de beschikbaarheid van voedsel en klimaat, waarbij ze tijd doorbrengen in gebieden variërend van de rijstvelden in Senegal tot de moddervlaktes van India.
Als een soort die sterk afhankelijk is van vochtige weidegebieden, wordt de grutto geconfronteerd met uitdagingen door veranderingen in landbouwpraktijken en landgebruik. De afname van geschikt broedhabitat door intensivering van de landbouw en drainage van natte gebieden heeft geleid tot significante populatiedalingen. Conservatie-inspanningen focussen zich op het herstellen en behouden van natuurlijke habitats, samen met agrarisch beheer dat rekening houdt met de levenscyclus van deze vogels.
In Nederland is de grutto uitgeroepen tot nationale vogel, wat de diepe culturele waardering voor deze soort weerspiegelt. De grutto is ook een belangrijk onderzoeksobject voor ornithologen en ecologen, die door de studie van zijn trekpatronen en broedgedrag inzichten krijgen in de effecten van milieuchanges en klimaatverandering op migrerende vogelsoorten.
Ongewervelde dieren
Leefgebieden
Beesies.nl – 2022