Ongewervelde dieren
Menu
Leefgebieden
Menu
De dwergvleermuis (Pipistrellus pipistrellus) is een van de kleinste vleermuissoorten in Europa. Met een lichaamslengte van slechts 3,5 tot 5,2 cm en een spanwijdte van ongeveer 18 tot 25 cm, is deze vleermuis gemakkelijk te herkennen aan zijn kleine formaat en snelle, wendbare vlucht. De vacht is typisch roodbruin tot donkerbruin.
Dwergvleermuizen zijn aan te treffen in een verscheidenheid aan habitats, waaronder stedelijke gebieden, bossen, en langs waterwegen. Ze hebben een voorkeur voor gebieden met veel insecten en beschikbare schuilplaatsen zoals boomholtes, gebouwen en onder bruggen.
Deze soort komt wijdverspreid voor in Europa en delen van Azië en Noord-Afrika. In Nederland zijn dwergvleermuizen de meest voorkomende vleermuissoort en zijn bijna overal te vinden, van steden tot landelijke gebieden.
De dwergvleermuis weegt tussen de 3 en 8 gram en heeft een lichaamslengte van 3,5 tot 5,2 cm. Ondanks hun kleine formaat kunnen deze vleermuizen een leeftijd van 4 tot 5 jaar bereiken, hoewel sommige exemplaren zelfs ouder dan 10 jaar zijn geworden.
Dwergvleermuizen planten zich één keer per jaar voort, gewoonlijk in de zomer. Na een draagtijd van ongeveer 40 tot 50 dagen wordt meestal één enkele jong geboren. De jongen zijn afhankelijk van de moeder tot ze volledig kunnen vliegen en zelfstandig insecten kunnen vangen.
Deze vleermuizen zijn nachtelijk en gebruiken echolocatie om in het donker te navigeren en insecten te vangen. Overdag verschuilen ze zich op rustige en donkere plaatsen. Tijdens koude maanden gaan dwergvleermuizen in winterslaap om energie te besparen.
Dwergvleermuizen zijn insectivoren en voeden zich met een verscheidenheid aan vliegende insecten zoals muggen, motten en vliegjes. Hun jacht vindt plaats in de schemering, wanneer hun prooi het meest actief is.
Klasse: Zoogdieren (Mammalia)
Orde: Vleermuizen (Chiroptera)
Familie: Gladneuzen (Vespertilionidae)
Geslacht en soort: Pipistrellus pipistrellus
De dwergvleermuis is uitstekend aangepast aan het leven in het donker dankzij zijn geavanceerde echolocatiesysteem. Dit stelt de vleermuis in staat om met grote precisie te navigeren en prooien in volledige duisternis te lokaliseren. De geluiden die ze uitzenden, vaak voor mensen onhoorbaar, weerkaatsen op objecten en prooien, waardoor ze een gedetailleerd beeld van hun omgeving krijgen.
Hoewel de dwergvleermuis relatief veel voorkomt, wordt deze soort toch bedreigd door habitatverlies en het gebruik van pesticiden die hun voedselbronnen verminderen. Beschermingsmaatregelen omvatten wetgeving die de habitats beschermt, evenals bewustmakingscampagnes die het belang van vleermuizen voor het ecosysteem benadrukken.
Dwergvleermuizen spelen een cruciale rol in het beheersen van insectenpopulaties, wat vooral in landbouwgebieden en stedelijke omgevingen belangrijk is. Door grote hoeveelheden schadelijke insecten te consumeren, helpen ze natuurlijke plaagbeheersing te ondersteunen en dragen ze bij aan het behoud van gezonde ecosystemen.
Ongewervelde dieren
Leefgebieden
Beesies.nl – 2022