Dit is hoe honingbijen honing maken

Honingbijen zijn kleine bijen die een belangrijke rol spelen in het maken van honing. Deze kleine bijen voeden zich met nectar die ze verzamelen van bloemen. In hun zoektocht naar nectar verstuiven ze stofjes van de bloemen, wat de bestuiving van de bloemen bevordert. Wanneer een honingbij een bloem bezoekt, neemt hij nectar mee in zijn honingmaag. Deze nectar gaat door een aantal veranderingen voordat het uiteindelijk in honing verandert.

Proces

De nectar wordt eerst omgezet in glucose en fructose. Vervolgens verliest de nectar vocht door verdamping. Wanneer het voldoende is uitgedroogd, wordt het in cellen gestopt die in de honingraat van de bijenkast zitten. Daar wordt het verder afgekoeld en bewaard.

Invertase

Om de nectar in glucose en fructose om te zetten, gebruiken de honingbijen een enzym dat invertase wordt genoemd. Deze stof splitst de sucrose in glucose en fructose. De nectar wordt dan in de honingmaag van de bij gemengd met enzymen. Deze enzymen zorgen ervoor dat de nectar verder gaat gisten. Gisting is een chemische reactie waarbij glucose en fructose omgezet worden in alcohol en CO2. De CO2 ontsnapt uit de honingmaag van de bij tijdens het vliegen. Wanneer de bij weer in de bijenkast aankomt, is de nectar veranderd in honing. De bijenkast wordt ook wel een honingraat genoemd. Dit is een constructie van wax die de bijen maken.

De honingraat heeft 6-8 wafels. Op iedere wafel zitten hexagonale cellen. Deze cellen worden gebruikt door de bijen om hun voedsel in op te slaan. De cellen worden gevuld met nectar, pollen en water. Wanneer de cellen vol zitten, sluiten de bijen de cellen af met een waxplug. Wanneer de nectar in de cellen is afgekoeld, is het veranderd in honing. De honing wordt door de bijen gebruikt als voedsel. Honing is een goede bron van energie en bevat veel suikers. Honing is een natuurlijk product en bevat geen kunstmatige toevoegingen.