Damhert

Het damhert (Dama dama) is herkenbaar aan zijn mooie schoffelvormige gewei, dat elk jaar wordt afgeworpen en opnieuw groeit. De vacht van het damhert varieert per seizoen; in de zomer hebben ze een lichtbruine kleur met witte stippen, terwijl de winter vacht donkerder en egaal is. Hun staart is opvallend met een zwart uiteinde omgeven door een lichtere kleur.

Damherten zijn flexibel wat betreft hun habitat maar geven de voorkeur aan bosrijke omgevingen gemengd met open velden. Ze hebben dichte vegetatie nodig voor beschutting en open ruimtes voor grazen. Deze combinatie maakt gemengde bossen, parklandschappen en bosranden ideaal voor hun levenswijze.

Oorspronkelijk afkomstig uit delen van Europa en Azië, zijn damherten door de mens geïntroduceerd in vele andere delen van de wereld, waaronder Noord-Amerika en Australië. In Nederland komen ze vooral voor op de Veluwe, in de Amsterdamse Waterleidingduinen en op diverse andere plekken waar natuurbeheer plaatsvindt.

Damherten hebben een lichaamslengte van ongeveer 130 tot 160 centimeter, een schouderhoogte van 80 tot 100 centimeter en wegen tussen de 30 en 100 kilogram, afhankelijk van het geslacht en de leefomstandigheden. Ze kunnen in het wild tot ongeveer 16 jaar oud worden.

De bronsttijd van het damhert vindt plaats in oktober en november. Tijdens deze periode strijden mannetjes heftig om de gunst van de vrouwtjes. Na een draagtijd van ongeveer 230 dagen wordt meestal één kalf geboren, dat snel op de benen is en zich verborgen houdt om roofdieren te ontwijken.

Damherten zijn zowel overdag als bij schemering actief. Ze leven in roedels, die vooral tijdens de bronstijd en in de winter sterk zijn gevormd. Buiten deze periodes kunnen de mannetjes solitair of in kleinere groepjes leven.

Als herbivoren voeden damherten zich met een breed scala aan vegetatie, waaronder grassen, kruiden, bladeren, twijgen en in de herfst ook eikels en kastanjes.